Spaghetti alla matriciana to podstawowa włoska pasta, uznawana za klasyczne danie rzymskie. Co prawda pochodzi z miasta Amatrice, a nie z Rzymu, ale kucharze papiescy, którzy podobno często pochodzili właśnie z Amatrice, spopularyzowali ją w stolicy. Matriciana opiera się na trzech podstawowych składnikach: guanciale, czyli dojrzewających świńskich policzkach, serze pecorino i pomidorach, więc jeżeli w przypływie fantazji zamiast guanciale użyjemy boczku, bekonu lub nawet pancetty, to znaleźliśmy się daleko od tego, co Włosi rozumieją pod pojęciem sosu matriciana i możemy zostać uznani za kulinarnych heretyków. Guanciale ma bardzo specyficzny słodki smak i tak jak trufle czy szafran nie posiada substytutu.
W Nowym Jorku jest 23 000 restauracji, które podają potrawy co najmniej 80 narodowych kuchni. Mieszkając w Nowym Jorku można się więc praktycznie obyć się bez gotowania w domu, bo jedzenie jest wszędzie, pod każdą postacią, w każdej jakości i w każdej cenie. Jest w czym wybierać. Rozumiem czemu w mieszkaniach na Manhattanie raczej przechowuje się w piekarnikach damskie szpilki zamiast w nich piec i gotować. Z taką ilością restauracji pod nosem i w typowym nowojorskim mieszkaniu też rozważyłabym taką ewentualność. Przed wyjazdem zrobiliśmy listę potraw najbardziej typowych dla Nowego Jorku i punkt po punkcie rozpisaliśmy, co kiedy będziemy jeść. Prawie nam się udało – poza stekiem w Peter Luger Steakhouse, gdzie stolik trzeba rezerwować ze sporym wyprzedzeniem i pizzą w Central Parku (akurat padało).
Jestem wielbicielką i mistrzynią sosu puttanesca. Ten sos na bazie pomidorów to mieszanka słonego (od anchovies), ostrego (od papryczki chili), słodkiego (od pomidorów) i wonnego smaku (czosnek). Podaje się go tradycyjnie ze spaghetti, można też z penne, bucatini lub linguine.
Brownie jest, wbrew tekstowi piosenki o cieście ze śliwkami, którą wygrywałam konkursy piosenki przedszkolnej dwa lata z rzędu, najłatwiejszym ciastem w świecie. W końcu to amerykańskie ciasto, więc nie może być skomplikowane. Wystarczy dobry robot kuchenny, kakao i nagrzany piekarnik. Z proporcji poniżej wyszła mi foremka na ciasto wielkości 20×30cm i 3cm ciasta w górę.
Spaghetti alla carbonara to potrawa, której nauczenie się zajęło mojemu mężowi parę lat prób i błędów, a ponieważ trzy razy z rzędu udało mu się uzyskać perfekcyjną carbonarę (gratulacje!) w nagrodę postanowiłam opublikować jego przepis. Tradycyjna carbonara składa się z pięciu podstawowych składników: pancetty, cebuli, żółtek, sera pecorino i czarnego pieprzu. Jest potrawą ekspresową, ale jeżeli nie przestrzega się procedury opisanej poniżej, może się nie udać i zamienić w przebój akademików – makaron z jajkiem.
